Toen ik mijn vriendin leerde kennen was ze net klaar met enkele jaren klussen aan het huis waar we nu in wonen. Je leest het goed, jaren. We wonen in een oud dijkhuisje uit 1924. Waar wij nu onze keuken hebben heeft ooit een kantoortje gezeten. Waar we de zon op zoeken in de tuin was vroeger een kleine slachterij.
Het hele huis is gestript en het heeft jaren geduurd om er het huis van te maken dat het nu is. Van buiten is het nog het huisje uit 1924, maar van binnen is het niet alleen geïsoleerd (waar we zeker nu met een halve meter sneeuw enorm blij mee zijn), maar ook gemoderniseerd.
Als je op zoek gaat dan zie je aan sommige dingen nog wel dat het een oud huis is. Toen we gordijnen gingen opmeten kwamen we er achter dat er toch wel behoorlijke verschillen waren tussen de kozijnen. Het oude rookkanaal bleek niet helemaal geschikt naar de huidige maatstaven. En de kelder is vrij vochtig.
Ik kan me er niet al te druk om maken. Ik vind het heerlijk om er te wonen.
Als ik je nu zou vragen wat je niet leuk vindt aan je ex-partner is er een redelijke kans dat je me een lijstje kan geven met een aantal punten er op. Net als ik in ons huis. Maar waarom zou je je daar op focussen? Waar jij je aandacht heen stuurt bepaalt wat je ziet. Misschien heb je wel eens een nieuwe auto gekocht. Een auto die jij heel bijzonder vond en die je bijna nog niet zag op de weg. En vanaf het moment dat jij die auto hebt gekocht zie je er ineens tientallen op een dag rondrijden. Dat komt niet omdat ze er ‘ineens’ zijn, maar omdat je ze voorheen niet zag. Simpelweg omdat je aandacht er niet heen ging.
Je focus bepaalt dus wat je ziet en wat je ziet bepaalt ook voor een deel hoe je je voelt. Je kan keer op keer constateren dat iets niet goed gaat of je kan kijken naar wat er wel goed gaat. Een keer raden waar je blijer van wordt?
Focus je liever op de eigenschappen van de andere ouder die je wél kan waarderen. Dat hij of zij altijd klaar staat voor je kind. Dat de kinderalimentatie, of bijdrage op de kinderkostenrekening altijd op tijd wordt betaald. Dat je kinderen met enthousiaste verhalen terugkomen omdat er iets leuks was geregeld.
Je kan altijd op zoek gaan naar dingen die niet goed zijn. De kans is groot dat je nog iets zal vinden ook (als je maar goed genoeg zoekt). Maar waarom zou je?
Ik kies er voor om me te focussen op al het moois in ons huis. Ik geniet liever van het zonlicht dat door het glas in lood valt. Van het kabbelende water. En als ik lees dat er tijdens de Tweede Wereldoorlog vanuit onze achtertuin bootjes richting de Biesbosch gingen met onderduikers, dan voel ik me bevoorrecht dat ik in een huis mag wonen met zo’n rijke geschiedenis. Een huis dat al echt heeft geleefd.
Waar wil jij je op gaan focussen?
